Η Βουλή μέσα σε 23 χρόνια προσέθεσε 1.223 υπαλλήλους!

Η Βουλή αποτελεί από τη μεταπολίτευση προνομιακό και περίζηλο τόπο εργασίας. Ακόμη και σήμερα που πολλά από τα προνόμια των υπαλλήλων της καταργήθηκαν το προστατευμένο περιβάλλον
εργασίας και οι πάτρωνες πολιτικοί που προσέχουν πάντα τα... παιδιά τους η εργασία στο κέντρο της Αθήνας με δωρεάν θέση στάθμευσης μέσα στο κέντρο λήψης των αποφάσεων είναι πάντοτε μια καλή προοπτική επαγγελματικής αποκατάστασης.

Ανεξαρτήτως των τελευταίων επιμέρους περιστατικών (διορισμοί συγγενικών προσώπων του Βύρωνα Πολύδωρα και του Γιάννη Τραγάκη σε θέσεις μετακλητών) η συνολική ιστορία των διορισμών στη Βουλή των Ελλήνων αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου λειτουργίας του ελληνικού πολιτικού συστήματος που διακομματικά και υπερκομματικά διαπνέεται από ευνοιοκρατία, νεποτισμό και φαυλότητα.

Ο εκάστοτε πρόεδρος της Βουλής ήταν πάντοτε το κλειδί των εξελίξεων καθώς ως απόλυτος άρχων του κοινοβουλίου είχε τον τελευταίο λόγο και στους διορισμούς είτε απλώς κομματικούς είτε διακομματικούς - τις τελευταίες δεκαετίες.

Η αρχή έγινε με την μεταπολίτευση και είχε αμιγώς τοπικιστικά κριτήρια. Οι δύο πρώτοι πρόεδροι της Βουλής, επί πρωθυπουργίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, οι Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου και Δημήτρης Παπασπύρου γέμισαν τα γραφεία του κοινοβουλίου με Κορίνθιους και Βοιωτούς αντίστοιχα.

Στην πορεία, από την εποχή που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία και την προεδρία της Βουλής οι συσχετισμοί και οι πρακτικές άρχισαν να αλλάζουν. Ο τόπος καταγωγής έπαψε να είναι διαβατήριο διορισμού και αντικαταστάθηκε με άλλα κριτήρια: Αρχικά την κομματική ταυτότητα και στη συνέχεια της διακομματική συναίνεση και τις ποσοστώσεις.

Τέλος, ήρθαν οι μονιμοποιήσεις των μετακλητών υπαλλήλων που έφεραν σε θέση μόνιμων υπαλλήλων συνεργατών κομμάτων, υπουργών και εν γένει πολιτικά στελέχη του σωλήνα που επιτέλους απέκτησαν μια συγκεκριμένη εργασιακή ιδιότητα.

Ετσι, σε συνδυασμό με τα άρθρα του σημερινού κανονισμού της Βουλής που επιτρέπει στον εκάστοτε πρόεδρο να διορίζει -κατά την απόλυτη κρίση του- περίπου 70 άτομα, μεταξύ των οποίων και 8 δημοσιογράφους ο επικεφαλής του Ελληνικού Κοινοβουλίου αποτελεί έναν από τους πιο ζηλευτούς εργοδότες της χώρας.

Παράλληλα, το άρθρο 41 προβλέπει τη σύσταση στα γραφεία των πρώην προέδρων της Βουλής έξι θέσεων μετακλητών, των πρώην πρωθυπουργών πέντε θέσεων, των πρώην αντιπροέδρων της κυβέρνησης μία θέση και των πρώην προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων μία θέση.

Οσον αφορά τον νυν προέδρο της Βουλής, αυτός δικαιούται 12 μετακλητούς υπαλλήλους, οι αντιπρόεδροι από πέντε και από τέσσερις ο γενικός και ο ειδικός γραμματέας του Κοινοβουλίου.
Οι διατάξεις αυτές θεσπίστηκαν το 1997 επί προεδρίας του Απόστολου Κακλαμάνη και αναθεωρήθηκαν το 2009.