Οι Red Hot Chili Peppers προκάλεσαν... σεισμό στο ΟΑΚΑ και το gazzetta.gr βρέθηκε στο Στάδιο και γράφει για τη συναυλία της χρονιάς!
H αναμονή τεράστια. Ένα γκρουπ που έχει γράψει τη δική του ιστορία βρέθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας για να δώσει το μοναδικό του σόου! Η μπάντα βγήκε στη σκηνή περίπου στις 21.45 με το «Μοnarchy of Roses» και το γήπεδο... πήρε φωτιά! Ο Κeadis φρόντισε να ζεστάνει τον κόσμο πετώντας την μπλούζα του στο κοινό, ενώ με «χαλί» το σόλο στα ντραμς του Chad ξεκίνησε το Dany California. Ο κόσμος είχε αρχίσει να ζεσταίνεται για τα καλά, χειροκρότησε τον τραγουδιστή που απηύθυνε χαιρετισμό για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό και άκουσε την μαγευτική μελωδία του scar tissue να ακολουθεί. Στο συγκεκριμένο κομμάτι πάντως, κάποιοι αναπόλησαν τον Frusciante και τα μαγικά του σόλο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν καλός ο Klinghoffer στην κιθάρα. Δεν έμειναν όμως στα καινούργια.
Θυμήθηκαν και το εξαιρετικό άλμπουμ Blood Sugar Sex Magik, από το οποίο έπαιξαν τα «Suck my kiss», «Give it away» στο encore και το «Under the Bridge». Φυσικά, την τιμητική του είχε και το Stadium Arcadium και το Californication. Το ομώνυμο τραγούδι ήταν προς το τέλος της set list, λίγο πριν το encore. Ακούστηκαν πολλές επιτυχίες, αλλά φυσικά δεν μπορούσαν να τα πουν όλα και η αλήθεια είναι ότι το set ήταν διαφοροποιημένo από τα αμέσως προηγούμενα live τους. Δεν έπαιξαν το «otherside», το «snow» και το «zephyr song», αλλά είπαμε, δεν μπορούσαν να «χωρέσουν» όλα! Συνολικά, έπαιξαν για περίπου δύο ώρες.
«Είστε ένας υπέροχος και θερμός κόσμος που μας έχει αγκαλιάσει. Βλέπουμε και ακούμε στην τηλεόραση ότι οι Έλληνες είναι ένας ταλαιπωρημένος λαός, όμως εμείς έχουμε δεχθεί μόνο αγάπη και καλή φιλοξενία», είπε ο Flea, ο οποίος λίγο νωρίτερα είχε... χορέψει τον Kiedis με το μπάσο του, κάνοντας τον τραγουδιστή της μπάντας να επιδεικνύει το χορευτικό του ταλέντο. Νωρίτερα, τον αποκάλεσε «Fucking Greek god»! Στις 23:10, οι RHCP «αποχαιρέτησαν» για πρώτη φορά και ο κόσμος δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο να ζητάει την επιστροφή τους στη σκηνή με φωνές και καπνογόνα.
Ο Flea κέρδισε το χειροκρότημα... περπατώντας με τα χέρια, ενώ ο Chad βγήκε με μπλούζα με ελληνική σημαία και μήνυμα συμπαράστασης. Δίπλα από τον Klinghoffer, είχε τοποθετηθεί η ελληνική σημαία. Το encore ήταν πολύ δυνατό και πριν το συγκρότημα αποχωρήσει από τη σκηνή, ο πραγματικός frontman του, ο μπασίστας Flea, μίλησε στις καρδιές του κόσμου, ζητώντας του να στηρίξει τη μουσική από όπου κι α προέρχεται, «γιατί η μουσική είναι η φωνή των λαών, της αγάπης και των ανθρώπων και πρέπει να ακούγεται». Παράλληλα, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει ξανά τον κόσμο που χειροκροτούσε εκστασιασμένος!
Επί σκηνής
Μουσικά ήταν άρτιοι. Και παρότι ο Josh Klinghoffer δεν είναι John Frusciante και έπαιξε καθιστός λόγω σπασμένου ποδιού, η προσπάθειά του ήταν κάτι παραπάνω από αξιόλογη. Ο «τρελάρας» Flea έκανε ξανά τα δικά του και μετά την πρώτη έξοδο μπήκε για το encore περπατώντας με τα χέρια! Ο Κeadis ως συνήθως δεν είχε ιδιαίτερη επαφή με τον κόσμο, έβγαλε τη μπλούζα του νωρίς και φορούσε σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας ένα λευκό καπελάκι των «Off!», μία πολύ αξιόλογη punk μπάντα την οποία προωθεί.
Ο Chad Smith ήταν δυνατός και στο τέλος κατέβηκε από τη σκηνή, δίνοντας το χέρι του στον κόσμο. Τα τζαμαρίσματα ήταν καλά και δεν κούρασαν. Σαν σύνολο σου έβγαζαν όμως ότι κάτι έλειπε. Όχι όσον αφορά την μουσική αυτή καθεαυτή, αλλά το «δέσιμο», την «αύρα» και την επικοινωνία με τον κόσμο. Ίσως φταίει βέβαια και το αχανές Στάδιο, όπου φυσικά δεν γινόταν να ζήσει το live με τον ίδιο τρόπο αυτός που βρισκόταν κοντά και αυτός που ήταν στο τέλος.
Ήχος και εικόνα
Παρότι σαν ποιότητα ο ήχος ήταν πολύ καλός, εντούτοις ακούσαμε αρκετά παράπονα για την έντασή του. Αυτοί που ήταν πίσω, ένιωθαν αρκετά απομακρυσμένοι και ο ήχος δεν βοηθούσε στο... να έρθουν πιο κοντά. Παράλληλα, σε ορισμένα σημεία η κιθάρα έδινε την αίσθηση ότι ήταν πολύ χαμηλά και το μπάσο πολύ ψηλά, ακόμα και για... Red Hot Chilli Peppers. Τα video wall έπαιζαν συνεχώς πίσω από τη μπάντα, δείχνοντας είτε τους καλλιτέχνες να τα δίνουν όλα, είτε video δεμένα με το κάθε κομμάτι. Υπήρχαν και δύο μεγάλες οθόνες για όσους λόγω ύψους δυσκολεύονταν να δουν στη σκηνή, οι οποίες πάντως θα μπορούσαν να είναι και μεγαλύτερες.
Τα... οργανωτικά
Κατά την προσέλευση στην αρένα του γηπέδου, όσο και κατά την αποχώρηση του κόσμου, δεν ήταν λίγες φορές που ακούστηκε το «αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται». Και αυτό γιατί ο τρόπος που είχε σχεδιαστεί για να οδηγηθεί ο κόσμος μέσα στο γήπεδο ήταν το λιγότερο... ταλαιπωρία. Στον πρώτο έλεγχο έγινε προσπάθεια διοχέτευσης του κόσμου από δύο μικρές πορτούλες, ενώ είχε στηθεί ολόκληρο φράγμα με αποτέλεσμα οι ουρές να είμαι τεράστιες. Ευτυχώς, η «δίψα» για το συγκρότημα υπερίσχυσε της οργής, αλλά οι αποδοκιμασίες δεν έλειψαν. Και στην έξοδο όμως τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Το... μποτιλιάρισμα ήταν τεράστιο, ο κόσμος δεν κινούταν και μετά από αρκετή ώρα ακούστηκε από τα μεγάφωνα η ανακοίνωση ότι υπάρχει έξοδος και δεξιά της σκηνής και μοιράστηκε λίγο ο κόσμος, ο οποίος ήταν στα πρόθυρα της... λιποθυμίας!
Η σκηνή δεν ήταν αντίστοιχη με των U2 και των AC/DC όπου έβλεπες με ευκολία από όλες τις θέσεις της κερκίδας. Επίσης, αυτοί που δεν ήταν στο VIP μέρος της αρένας δυσκολεύονταν πολύ στο να δουν. Από τη στιγμή που ήταν η πλειοψηφία, έπρεπε να είχε προβλεφθεί μία καλύτερη σκηνή ή ένα υπερυψωμένο δάπεδο. Ο χόρος που είχε προβλεφθεί από τα VIP μέχρι την επόμενη αρένα ήταν υπερβολικός και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου